«بیش از همه با ایفاگر نقش شمر همبازی بوده‌ام»

کاوه فتوحی که در سریال «مختارنامه» نقش حضرت ابوالفضل(ع) را بازی کرده، بیش از 10 ماه در این سریال تاریخی ـ مذهبی بازی داشته است. او برای ایفای نقش حضرت ابوالفضل(ع) دوره‌ی طولانی تمرین سوارکاری و شمشیربازی را پشت سر گذاشته ‌است.

بازی فتوحی در نقش حضرت ابوالفضل (ع)، یک سال و نیم قبل به پایان رسید و به گفته‌ی وی آنچه برایش باقی مانده، برکت ایفای چنین نقشی است.

کاوه فتوحی که برای نخستین بار است مقابل دوربین فیلم و سریالی تلویزیونی رفته، در گفت‌وگویی با خبرنگار سرویس تلویزیون ایسنا، درباره‌ی نحوه‌ی انتخابش برای ایفای نقش حضرت ابوالفضل(ع) گفت که گروه سازنده «مختارنامه» پس از دیدن عکسش به چنین انتخابی رسیده‌اند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا در رشته‌ی هنرهای نمایشی و یا رشته‌ای مرتبط با آن تحصیل کرده‌است؟ گفت که در دانشگاه در رشته‌ی کامپیوتر تحصیل کرده است.

کاوه فتوحی در پاسخ به این پرسش ایسنا که برای ایفای نقشی چنین حساس با توجه به اینکه برای اولین بار است مقابل دوربین می‌رود، چقدر نگرانی داشته‌ است؟ گفت: من باورم این است کسی که باعث شد برای ایفای چنین نقش انتخاب شوم، خودش هم حمایتم می‌کند و واقعا هم همین طور بود.

وی سپس در پاسخ به این پرسش که داوود میرباقری چقدر در ایفای نقش حضرت ابوالفضل(ع) به او کمک کرده‌است؟ گفت: کار اصلی را آقای میرباقری و دستیاران او انجام دادند؛ آقایان اردلان، نمازی و اسکندری هم خیلی به من کمک کردند.

فتوحی در پاسخ به پرسشی درباره تاثیر ایفای این نقش بر زندگی‌اش، اظهار کرد: آدم وقتی این نقش را بازی می‌کند، احساس می‌کند کسی هست که با دقت‌تر از آن بالا نگاهش کند.

وی سپس خاطرنشان کرد که نقش حضرت ابوالفضل(ع) در «مختارنامه»، همواره در بین نقش‌هایی که قصد دارد از این پس بازی کند، یکی از بهترین‌ها خواهد بود.

او در پاسخ به این پرسش که با کدام بازیگران اصلی «مختارنامه» بیشتر همبازی بود‌ه‌است؟ گفت: بیش از همه با آقای محمد فیلی که نقش «شمر» را بازی می‌کرد همبازی بودم.

فتوحی در پاسخ به پرسش ایسنا درباره‌ی نوع گریمی که او را به نقش حضرت ابوالفضل(ع) نزدیک کرد؟ این گریم را منحصر به فرد و خاص خواند و گفت: مهمترین اتفاقی که افتاد بحث سایه‌کاری بود؛ ضمن اینکه طراحی ابرو و چشم هم ظرافت خاصی را در گریم می‌طلبید.

اخیرا خبری در سطح رسانه ها پخش و از سوی مسئول روابط عمومی این سریال آقای رضا استادی تائید گردیده مبنی بر اینکه در قسمت های بعد که داستان به روایت حادثه عاشورا خواهد رسید، برخلاف حضرت زینب (س) و حضرت علی اکبر (ع)، چهره حضرت ابالفضل العباس (ع) نمایش داده خواهد شد. به گفته وی بازیگر این نقش آقای «کاوه فتوحی» چهره جدیدی هستند که تاکنون در عرصه بازیگری حضور نداشته اند و پس از گذراندن دوره های مختلف زیر نظر چند مربی، برای ایفای این نقش مهم و حساس آماده شده اند. گفته شده به دلیل اهمیت و حساسیت این نقش، تاکنون تصویر رسمی از چهره‏ی این بازیگر منتشر نگردیده و اساساً این موضوع رسانه ای نشده است.

وی همچنین گفته است: «داوود میرباقری کارگردان و نویسنده متن نهایی سریال مختارنامه، برای ساخت این سریال با کارشناسان، مورخان، روحانیون و افراد مطلع زیادی گفت‏وگو کرد؛ و در آخر نیز به همراه حجت‏الاسلام والمسلمین رسول جعفریان که در این پروژه به عنوان مشاور و محقق تاریخ اسلام حضور داشت، طی سفر به قم و دیدار با علماء، نظر آنها را درخصوص این اثر در مرحله نگارش جویا شدند. در نهایت، متن اصلی نیز برای مطالعه و تأیید در اختیار برخی از بزرگان قرار گرفت. با چنین سابقه ای بعید است که در سریال مختارنامه کارگردان بخواهد کاری خلاف شرع و عرف نمایش دهد. نمایش چهره‏‌ی حضرت ابوالفضل(ع) در این سریال با نظر و موافقت آقای عزت الله ضرغامی، رییس سازمان صدا و سیما صورت گرفت. به تصویر کشیدن این شخصیت نیز در زمانی صورت می‏گیرد که داستان به واقعه‏ی کربلا می‏پردازد که اساساً این بخش از داستان به درخواست رییس سازمان صدا و سیما به سریال اضافه شد که قطعا ایشان نیز ملاحظات فراوانی را لحاظ کرده‏اند و به عنوان رییس رسانه ملی، بر این مسأله نظارت داشته‏اند.»

با تعدادی از دوستان درباره این مساله گفتگوهایی داشتیم و ما حصل گفتگو ها این شد که سیاهه ای، بیانیه ای نامه ای چیزی بنویسیم و دلایلی شرح دهیم که ما حصل همه آنها همین یک جمله است که:

«آقای میرباقری عزیز، لطفا حضرت عباس را نشان نده برادر»

پی نوشت 1: نشان دادن چهره حضرتش خلاف شرع نیست ولی شاید خلاف عرف باشد. یادم هست سال گذشته با همین دلایل تمام هیئت ها از حمل کردن و نصب کردن تمثال های ساختگی از ایشان ممنوع شدند و با آنها خیلی جدی برخورد شد. الان قضیه چه فرقی کرده است؟

پی نوشت 2: با تمام احترامی که برای بازیگر این نقش و تمام بازیگران قائلم ولی قبلا هم دیده ایم که کسی جای شخصیتی معنوی بازی می کند و بعدتر نقش های دیگرش را کنار آن می گذارند و سو استفاده می کنند.

پی نوشت 3: به هر حال کاملا واضح است که عده ای از مذهبیون با نمایش چهره حضرت در این سریال مخالف هستند و پس از نمایش آن مشکلاتی پیش خواهد آمد. پیش بینی بنده این است که دوستان مداح و هیئتی ها این مساله را بر نمی تابند. خیلی دیگر از مذهبی ها هم دوست ندارند چهره کسی به عنوان حضرت عباس در ذهن شان بنشیند و از همین الان روی علاقه ای که به سریال دارند گفته اند که فقط آن قسمت های خاص مربوط به کربلا را تماشا نمی کنند. خوب این چه کاری است که چنین اختلافی ایجاد کنیم، برادر؟ در نمایش دادن چهره ایشان چه چیز بزرگی کسب می کنیم و چقدر به اهداف سریال کمک می کند که حاضریم چنین ریسکی را بپذیریم؟

پی نوشت 4: بعد از پخش این قسمت ها خیلی ها در مجالس روضه با شنیدن روضه حضرت اباالفضل یاد چهره این بازیگر می افتند که این خراب کننده ست. و اصلا خوب نیست. و کم سن و سال تر ها هم تا آخر عمر چهره حضرت را این چنین تصور می کنند و می شناسند. اتفاقی که درباره میرزا کوچک خان جنگلی، مالک اشتر، حضرت یوسف و دیگران پیش تر برای هم نسلان من افتاده است. این اتفاق درباره حضرت عباس به نظرم عواقب خوبی نداشته باشد.

پی نوشت5:بخواهیم یا نخواهیم، حضرت معصوم باشند یا نباشند برای مردم ایران شخصیتی فوق العاده مقدس و برجسته هستند. متاسفانه در این زمینه حتی باید گفت مقام ایشان نزد برخی از مردم به اشتباه از برخی امامان معصوم ما بالاتر تصور می شود. حتی این قضیه شامل شیعیان نیست و بارها درباره مسیحی ها و ارمنی های مرید حضرت شنیده ایم. بهتر نیست به احترام همین باورهای مردم هم که شده، چهره حضرت عباس را هم مثل معصومین در تلویزیون نشان ندهیم.

پی نوشت6: شاید خیلی بی ربط نباشد که همین جا انتقاد دیگری هم مطرح شود. در همه تیتراژهای سریال ها و فیلم ها کارگردان، نامش برجسته تر از دیگران است. ولی آیا باید نام کارگردان در دستان حضرت ابالفضل و با آب بالا بیاید و موج بخورد؟! به نظرتان کمی سخیف نیست که حضرتش نام جنابعالی را بالا می آورند! اگر آن دست ها متعلق به کس دیگری است عذرخواهی می کنم. در عین حال به گمانم آن صحنه، این را به ذهن همگان متبادر می کند.

امام زین العابدین (علیه السلام ) فرمود: هنگامى که جنازه براء بن معرور را آوردند تا حضرت رسول (صلى الله علیه و آله و سلم ) بر او نماز بخواند. فرمود على بن ابیطالب (علیه السلام ) کجاست؟

عرض کردند براى انجام درخواست یکى از مسلمین به قبا رفته ، فرمود: خداوند مرا امر کرده که نماز خواندن بر جنازه براء را تاءخیر بیندازم تا على (علیه السلام ) بیاید و از سخنى که براء در حضور پیغمبر خدا به او گفته در گذرد و او را ببخشد و مرگ با سم را خداوند کفاره همان سخن قرار دهد.

عرض کردند براء مردى شوخ بود، آن سخن را از روى مزاح گفت نه جدا تا خداوند بر گفته اش او را مواخذه نماید.

فرمود اگر جدى گفته بود خداوند تمام اعمالش را تباه مى کرد اگر چه به مقدار فاصله بین زمین و عرش طلا و نقره صدقه داده باشد ولى چون مردى شوخ بود و آن سخن را به شوخى گفت من میل دارم همه بدانید که على (علیه السلام) از او در خشم نیست و در حضور شما دو مرتبه او را حلال نماید و از برایش طلب آمرزش کند تا باعث قرب و بلندى درجه او در نزد خدا گردد.(9)

چیزى نگذشت على (علیه السلام ) حاضر شد. جنازه براء را در پیش ‍ گرفته گفت خدا رحمتت کند براء! مردى بسیار با نماز و پیوسته روزه بودى و در راه خدا از دنیا رفتى. پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) فرمود اگر شخصى از مردگان شما از پیغمبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) بى نیاز باشد همانا آن مرد براء بن معرور است که به واسطه دعاى على (علیه السلام ) از نماز پیغمبر بى نیاز است از جاى حرکت نموده بر او نماز خواند و دفنش کرد.

وقتى براى تعزیه نشست رو به بستگان براء نموده و فرمود: شما اى بستگان براء به تهنیت سزاوارترید تا تسلیت زیرا روح او که به آسمانها صعود کرد از آسمان اول تا هفتم و از حجب تا کرسى و عرش برایش ‍ قبه هائى افراشتند. آنگاه به سوى بهشت رفت ، تمام خزان بهشت او را استقبال نمودند و همه حوریه ها او را مشاهده کردند همگى گفتند طوباک طوباک یا روح البراء! انتظر علیک رسول الله علیا صلوات الله علیهما و آلهما الکرام حتى ترحم علیک و استغفرلک .

خوشا به حالت ، خوشا به حالت ، روح براء! پیغمبر انتظار کشید تا على(علیه السلام ) بیاید و برایت طلب آمرزش و رحمت کند. حاملین عرش  پروردگار به ما از طرف خداوند خبر دادند که فرمود اى بنده اى که در راه من جان دادى هر آینه اگر گناهانت به اندازه ریگها و شنها و دانه هاى باران و برگ درختان و به عدد مویهاى حیوانات و چشم برهم زدن و نفسها و حرکات و سکنات آنها مى بود، به واسطه دعاى على بن ابیطالب (علیه السلام ) بخشیده مى شد.

قال رسول الله (صلى الله علیه و آله و سلم ) فتعرضوا عبادالله لدعاء على لکم و لا نتعرضوا لدعاء علیکم فان من دعا علیه اهلکه الله و لو کانت حسناته بعدد ما خلق الله کما ان من دعا له اسعده الله و لو کانت سیئاته بعدد ما خلق الله .

پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: بندگان خدا! خویشتن را در معرض دعاى على (علیه السلام ) قرار دهید مباد مورد نفرین او واقع شوید زیرا، بر هر که نفرین کند خداوند او را هلاک خواهد نمود اگر چه کارهاى نیکش برابر با شماره تمام مخلوقات کند همانطور که براى هر کس دعا کند سعادتمند مى شود اگر چه گناهانش به اندازه تمام مخلوقات باشد.(10)

 منبع :تبیان

جزء 17 بحارالانوار چاپ آخوندى ، ص 310 و 320.