+سعی کن مثل خورشید زیاد نور ندی چون همه از نورت استفاده می کنن ولی اصلا نگات نمی کنن؛ سعی کن مثل ستاره کم نور بدی تا همه تو خلوت شباشون دنبالت بگردن
+سلام عزیز مهربون اجازه هست بشم فدات...؟ اجازه هست تو شعر من اثر بذاره خندهات...؟ شب که میاد یواش یواش با چشمک ستاره هاش اجازه هست از آسمون ستاره کش برم برات..؟ اجازه هست بیای پیشم یه کم بگم دوست دارم؟ تو
هم بگی دوسم داری بارون بشم دل ببارم بریم تو باغ اطلسی بی رنج و درد بی کسی بهت بگم اجازه هست گل روی موهات بذارم اجازه هست خیال کنم تا آخرش مال منی..؟ خیال کنم دل منو با رفتنت نمی شکنی
+ سه چیز در زندگی هیچگاه باز نمی گردند: زمان، کلمات و موقعیت ها. سه چیز در زندگی هیچگاه نباید از دست بروند: آرامش، امید و صداقت. سه چیز در زندگی هیچگاه قطعی نیستند: رویاها، موفقیت و شانس. سه چیز در زندگی از باارزش ترین ها هستند: عشق، اعتماد به نفس و دوستان
+خیلی سخته عاشق کسی بشی ,اما اون حتی ندونه دردتو
از چشات نخونه قصه غمو ,علت لرزش دست سرد تو
خیلی سخته زندگیت فنا بشه,واسه دیدن یه لبخند رو لباش
واسه گفتن از امید و آرزو,تو سیاهی غم انگیز شباش
من نیومدم بگم عاشقتم,چون از این حرفا پر گوش همه
اشتباه که میگن گریه مرد,روی زخمای تنش یه مرهم
من نیومدم بگم تو هم بیا ,مثل قصه ها بریم از این دیار
یا که خیلی مهربون یه مدتی,واسه من ادای عشق و در بیار
تو میخوای برنده باشی میدونم , به همه میگم ببازن جلو پات
هر چی اسپند به آتیش میکشم,تا که چشمت نزنن بشن فدات
تو میخوای پرنده باشی میدونم, یه نفس هوای خوشبختی میخوای
خودم آسمون هفتمت میشم,تو فقط بگو,و میخوای پرنده باشی میدونم, یه نفس هوای خوشبختی میخوای
خودم آسمون هفتمت میشم,تو فقط بگو,بگو باهام میای
+الهی ! تو بهانه بارانی و پشتوانه طوفانی . الهی!کوچکی من کوچه ایست که در آن بزرگ شده ام . مرا به جایی ببر که عظمت تو را درک کنم
با هزار و یک ترفند شاخه گلی مصنوعی را در میان گلهای شاداب گلدانت پنهان کردم، و در دفتر خاطراتت نوشتم: «تو را دوست دارم، خواهم داشت تا زمانی که آخرین گل پژمرده شود...»
+اونی که امروز به من سنگ میزنه به بیگانه ها سر میزنه.
بیگانه اکه سنگ بزنه دردشو میشه تحمل کرد.
ببین منو حرف من اینجاست سنگهارو دوست میزنه...

انشاء یک کودک دبستانی با موضوع ازدواج:

 (ادامه مطلب...

+دوستی با بعضی آدمها مثل نوشیدن چای کیسه ایست هول هولکی و دم دستی.
این دوستی ها برای رفع تکلیف خوبند اما خستگی ات را رفع نمی کنند.
این چای خوردنها دل آدم را باز نمی کند خاطره نمی شود فقط از سر اجبار می خوریشان که چای خورده باشی به بعدش هم فکر نمی کنی...
دوستی با بعضی آدمها مثل خوردن چای خارجی است.پر از رنگ و بو .
این دوستها جان می دهد برای مهمان بازی ، برای جوکهای خنده دار تعریف کردن و برای فرستادن اس ام اس صد تا یک غاز.
برای خاطره های دم دستی.
اولش هم حس خوبی به تو می دهند.
این چای زود دم خارجی را می ریزی در فنجان بزرگ ؛می نشینی با شکلات فندقی می خوری و فکر می کنی خوشبحال ترین آدم روی زمینی.
فقط نمی دانی چرا باقی چای که مانده در فنجان بعد از یکی دوساعت می شود رنگ قیر یک مایع سیاه و بد بو که چنان به دیواره فنجان رنگ می دهد که انگار در آن مرکب چین ریخته بودی نه چای...!!!
دوستی با بعضی آدمها مثل نوشیدن چای سر گل لاهیجان است.باید نرم دم بکشد.باید انتظارش را بکشی.
باید برای عطر و رنگش منتظر بمانی باید صبر کنی آرام باشی و مقدماتش را
فراهم کنی
باید آن را بریزی در یک استکان کوچک کمر باریک خوب نگاهش کنی ، عطر ملایمش را احساس کنی و آهسته جرعه جرعه بنوشی اش و زندگی کنی ...

و دست آخر:

ترجیح می دهم با کفشهایم در خیابان راه بروم و به خدا فکر کنم

تا در مسجد باشم و به کفشهایم فکر کنم دکتر شریعتی ***

استادى از شاگردانش پرسید: چرا ما وقتى عصبانى هستیم داد می‌زنیم؟ چرا مردم هنگامى که خشمگین هستند صدایشان را بلند می‌کنند و سر هم داد می‌کشند؟
شاگردان فکرى کردند و یکى از آن‌ها گفت: چون در آن لحظه، آرامش و خونسردیمان را از دست می‌دهیم
استاد پرسید: این که آرامشمان را از دست می‌دهیم درست است امّا چرا با وجودى که طرف مقابل کنارمان قرار دارد داد می‌زنیم؟ آیا نمی‌توان با صداى ملایم صحبت کرد؟ چرا هنگامى که خشمگین هستیم داد می‌زنیم؟شاگردان هر کدام جواب‌هایى دادند امّا پاسخ‌هاى هیچکدام استاد را راضى نکرد.

 سرانجام او چنین توضیح داد: هنگامى که دو نفر از دست یکدیگر عصبانى هستند، قلب‌هایشان از یکدیگر فاصله می‌گیرد. آن‌ها براى این که فاصله را جبران کنند مجبورند که داد بزنند. هر چه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این فاصله بیشتر است و آن‌ها باید صدایشان را بلندتر کنند.
سپس استاد پرسید: هنگامى که دو نفر عاشق همدیگر باشند چه اتفاقى می‌افتد؟ آن‌ها سر هم داد نمی‌زنند بلکه خیلى به آرامى با هم صحبت می‌کنند. چرا؟ چون قلب‌هایشان خیلى به هم نزدیک است. فاصله قلب‌هاشان بسیار کم است استاد ادامه داد: هنگامى که عشقشان به یکدیگر بیشتر شد، چه اتفاقى می‌افتد؟
آن‌ها حتى حرف معمولى هم با هم نمی‌زنند و فقط در گوش هم نجوا می‌کنند و عشقشان باز هم به یکدیگر بیشتر می‌شود. سرانجام، حتى از نجوا کردن هم بی‌نیاز می‌شوند و فقط به یکدیگر نگاه می‌کنند. این هنگامى است که دیگر هیچ فاصله‌اى بین قلب‌هاى آن‌ها باقى نمانده باشد

منتظر نظرات زیباتون هستم یواشکی بیا و بری نشدا. مهربون گلم نظرت رو بگو باشه

تا حالا شده که از خدا بخواهی که دیگه چهره ی هیچ زنی رو نبینی؟

چرا؟

ملاحظه کنید!!!

متاهل ها بدتر از مجرد ها

مثلا توی مهمونی ها و بدتر از اون عروسی ها

انگار که همه با هم زن و شوهرند!!!

ریشه همه فساد ها اینجاست

خانم عزیز تو باید بدونی که آقایون به پای خانم ها بیشتر از هر جای دیگه حساس اند و تو حق نداری اون ها رو آزار بدی .این آزار باعث می شه که همه به غیر زنشون توجه کنند ،حتی وقتی دارن سکس می کنن به یاد زن دیگری باشند!!!

اصلا فلسفه حجاب هم همینه که زن برای مردش باشه و مرد برای زنش

آخرین مطلب که خیلی هم به اون تاکید دارم اینه که پای با جوراب نازک به مراتب تحریکش بیشتر از پای لخته.این مطلب را یا خانم ها نمی دونند یا ... من زن های مذهبی زیادی را دیدم که به این نکته توجه نمی کنند

مخصوصا در اماکن زیارتی-که لعنت خدا شامل کسانی میشه که تو این مکان ها رعایت این مساله را نکنند و مردها راد ایتقدر به گناه بیاندازند-

ممنون

اینم نظرات دوستان که جالبه:(ادامه مطلب...