شاید شما هم شنیده باشید که می‌ گویند "مغز ما دقیقا مثل کامپیوتر فوق‌ العاده پیشرفته ‌ای است که ما از آن، تنها برای اصلاح متون استفاده می ‌کنیم. "

"ما خیلی کم از آن برای فکر کردن کار می ‌کشیم و در واقع تنها 10 تا 20 درصد از ظرفیت مغزمان را به کار گرفته‌ ایم و 90 درصد دیگر که توانایی تله ‌پاتی یا دیگر فعالیت‌ های ماوراء‌ الطبیعه را دارد، بلااستفاده مانده است."

جالب است بدانید که این موضوع حقیقت نداشته و تنها یک افسانه است.

مغز، عضوی فعال و خارق ‌العاده است. مغز ما انسان‌ها 2 درصد از وزن بدن‌ مان را تشکیل می ‌دهد و با این حال 25 درصد از قند و 20 درصد از اکسیژن بدن، به مغز می ‌رسد.

در واقع مغز از میلیاردها نورون تشکیل شده است که برای مبادله اطلاعات با هم، از پیام ‌های عصبی و شیمیایی کمک می‌ گیرند.

تا کنون تحقیقات بی‌ شماری انجام شده تا بتوان فعالیت مغزی را اندازه‌ گیری کرد و نشان داد که کدامین بخش از مغز انسان، غیر فعال است.

پیشرفت ‌های اخیر در حوزه ی تصویر برداری پزشکی نشان داده است که تقریبا تمامی مغز انسان فعال بوده و تنها، مراکز فعال در شرایط گوناگون، تغییر می‌ کنند، یعنی برحسب نوع فعالیتی که انسان انجام می ‌دهد، برخی نقاط مغز فعال ‌تر بوده و جریان خون در آن ها شدیدتر می ‌شود.

سوالی که شاید در این جا مطرح شود این است که آیا نخبگان از مغزشان بیشتر استفاده می‌ کنند؟

جواب منفی است. در واقع آن ها به شیوه‌ ای متفاوت از مغز کار می‌ کشند. میزان توانایی هوشی هر فرد به ارتباطات سریع بین نورونی بستگی دارد.

افسانه از کجا شکل گرفت؟

در سال ‌های دهه 30، محققان دریافتند که مغز، 4 برابر سلول ‌های عصبی، سلول حامی دارد. به همین دلیل روزنامه‌ ها به سرعت نوشتند که ما تنها از 20 درصد مغزمان برای تفکر استفاده می ‌کنیم.

این جمله خیلی سریع زبان به زبان چرخید و تغییر شکل داد و " برای تفکر" از درون آن حذف شد.

در واقع مغز ماهیچه نیست و به طور مرتب در شرایط گوناگون تحریک شده و فعالیت دایمی دارد.

محیط، عامل اصلی تحریک ‌کننده ی مغز است و ما برای زندگی، از تمام آن بهره می‌ گیریم؛ گرچه برای تفکر تنها 20 درصد از آن را در اختیار گرفته ‌‌ایم.